Als het om mode gaat, heeft het iets betoverends om oude, vergeten schatten nieuw leven in te blazen. In deze blogpost ga ik op een creatieve reis en transformeer ik een oude leren jas in een kleine, verfijnde handtas met uitklapbare zijkanten, een enkel handvat en een aparte schouderriem. Het idee was om een luxe tas te maken die past bij de inclusieve en duurzame kledingcollectie van This Is No Disco. Voor de speciale gelegenheid om mijn creaties tentoon te stellen in het Brussels house in Milaan. Laten we ons eens verdiepen in de nauwgezette stappen die deze modedroom van concept tot realiteit brachten.
De visie schetsen
Elk geweldig project begint met een visie. Het creëren van de handtas “Mila” begon met schetsen, waarin ik het ontwerp, de grootte en de belangrijkste kenmerken visualiseerde. Het is de blauwdruk voor je creatie en het vormt de basis voor het hele proces.
Het patroon maken
De volgende stap was het vertalen van die schetsen in een gedetailleerd patroon. Deze blauwdruk is je gids voor het snijden en in elkaar zetten van de leren stukken. Het moet nauwkeurig zijn, rekening houdend met factoren zoals grootte, vorm en functionaliteit.
De materialen kiezen
Voor deze specifieke creatie heb ik zorgvuldig materialen geselecteerd die de handtas zijn unieke karakter geven. Een zwart leren jack diende als primair bronmateriaal. Daarnaast verzamelde ik verstevigende materialen, matzwarte hardware, levendige oranje varkensleren suède voering en een kleine oranje rits met gouden tanden voor een binnenzak.
Precisiesnijden
Het snijproces van leer vereist zowel vaardigheid als inschattingsvermogen. Er moet beslist worden waar elk onderdeel uitgesneden moet worden, rekening houdend met de grootte, de kwaliteit en de staat van het leer. Het doel is om het maximale uit de jas te halen en er tegelijkertijd voor te zorgen dat de onderdelen geen onvolkomenheden vertonen.
Versterking voor vorm en flexibiliteit
Om de structuur van de tas te behouden en toch een zekere mate van flexibiliteit te behouden, gebruikte ik een stevig maar niet te stijf verstevigingsmateriaal voor de body van de tas. Deze beslissing zorgt ervoor dat de handtas zijn vorm behoudt en toch plooibaar blijft.
Handkanten
Een delicate taak in het creatieproces is het met de hand bijwerken van de leren randen met een Japans mes dat de randen schaaft. Deze veeleisende stap is essentieel voor een elegant resultaat. Het verfijnt de randen en zorgt ervoor dat ze glad en consistent zijn.
Stuk voor stuk in elkaar zetten
Stukje bij beetje komt de handtas tot stand. De randen worden verfijnd met een polijst- en polijstgereedschap, terwijl meerdere lagen kantenverf zorgvuldig worden aangebracht met tussendoor schuren om alle onvolkomenheden weg te werken.
Alles samenbrengen
Terwijl je verschillende vakjes, handvatten en ingewikkelde details in elkaar zet, worden de buitenkant en de binnenkant van de handtas met elkaar verbonden. De buitenkant wordt dan binnenstebuiten gekeerd, waarbij delen gedeeltelijk worden gelijmd en gedeeltelijk aan elkaar worden genaaid.
Afwerking
De laatste stap is de zorgvuldige afwerking van alle randen. Het leer wordt gereinigd en in de gewenste vorm gegoten, zodat het er ongerept uitziet en klaar is voor zijn grote debuut.
De schouderriem maken
De schouderriem is zorgvuldig geconstrueerd, met op maat gemaakte verstevigingen. Het is zorgvuldig genaaid en afgewerkt tot in de perfectie. Tot slot is het tijd om de riem aan de tas te bevestigen en hem te testen.
De grote onthulling
Nu de handtas eindelijk vorm begint te krijgen, is het tijd voor de grote onthulling. De handtas “Mila” getuigt van creativiteit, vindingrijkheid en vakmanschap. Ik kan niet blijer zijn met het resultaat en ben enorm trots op dit kunstwerk.
De handtas “Mila” maken van een oude leren jas is niet alleen een transformatie van materialen, maar ook een reis van visie en vaardigheid. Het is een mooie herinnering aan de eindeloze mogelijkheden die verborgen liggen in het oude en afgedankte, wachtend op een creatieve aanraking om het weer tot leven te brengen.